Het is tijd, de hoogste tijd...

Beste vrienden, famillie, collega's en kenissen!

Vorige keer waren we gebleven bij de aankomst in het Taman Negara national park. In dit natuur park park zijn we gelijk dezelfde dag nog een nachtsafari wezen doen nadat we de hele dag een beetje zijn wezen uitrusten van de nachtbus. De nachtsafari is het het mooie uithangbord voor wat een nachtelijk rondje van een uur bleek te zijn beginnend op het resort gevolgd door 500 meter de jungle in en weer terug. Gewapend met een klein zaklampje, een telefoon en een leeslampje liepen wij achter onze gids aan die gelukkig wel goed materiaal bij zich had. Nadat we ons hadden voorgesteld, en er achter kwamen dat het best wel raar is om mensen met een stompje een hand te geven, kon het beginnen. Zo begonnen we onze safari met de overenthousiaste guide op jacht naar een grote EN een kleine krekel(!!!). Vervolgens liet hij ons wat spinnen zien die niet groter dan 4 cm waren en een cocon met een vlinder. Gelukkig waren deze avond nogal melig en vonden het maar wat amuserend om tot deze vondsten te komen en te guide meerdere malen veschillende soorten dieren na liep te doen ter informatie. Eenmaal in de jungle was het wel mooi om snachts hier doorheen te lopen en alle vreemde geluiden te horen. Hier werd het ook wat spannender toen hij ons wat herten en schorpioenen kon laten zien. Het indrukwekkenste was toch wel de butt eating spider die boven ons in de boom zat. Deze spin is even groot als een tarantula en net zo dodelijk. Na deze nachtsafari zijn we gelijk wezen slapen om vroegop te gaan staan voor onze trekking de volgende dag.

Ook deze dag zouden we onze over enthousiaste guide weer krijgen. Een erg leuke man die ons veel kon vertellen over de jungle en liet op zo'n manier zien alsof wij de eersten waren aan wie hij dit ooit heeft verteld. Wij zijn met hem heuvelop en heuvel af geweest 3 uur lang. Deze jungle was weer heel anders dan die we in de andere landen hebben gezien, dus het was erg leuk om nieuwe dingen te zien. Onze kon ons ook dingen vertellen of laten zien zoals welke bomen goed verkochten in het westen, welke planten verwerkt worden in medicijnen, welke bladeren je jezelf mee moest insmeren tegen de muggen, of bijvoorbeeld welke bladeren werden gebruikt als schuurpapier. Aan het einde van de tocht zijn we via touwbruggen tot 45 meter hoog een stuk door de jungle heen gegaan. Super mooi! Na deze tocht gingen we door naar Kuala Lumpur. Nog even afrekenen bij het hotel en... Oh we hadden niet genoeg Maleisische Riga's meer op zak, de pin automaat was een uur verder en we konden geen geld krijgen via creditcard. Gelukkig konden we in Thaise baht betalen maar wel met een rate die ongeveer 30% hoger lag! Toch maar gedaan zodat we de volgende dag vroeg weg konden naar Kuala Lumpur.

In Kuala Lumpur zaten we in een hotelleje uitkijkend op een zeer groot gebouw. Uiteindelijk bleek dit een heerlijke plek te zijn. Dit grote gebouw is namelijk het grootste winkelcentrum (Times Square) van het land en stond midden in het centrum van Kuala Lumpur. De dag van aankomst hebben we ons vermaakt met winkelen in dit centrum. Een nieuw record kan ik zonder twijfel zeggen, maar liefst 6 uur lang zijn we bezig geweest! Dit winkelcentrum had 9 verdiepingen welke ongeveer 3 voetbalvelden per verdieping groot was, het scheen meer dan 1000 winkels te hebben en had op de rooftop een zwembad. Daarnaast kon je er bowlen (48 banen), karaoke, naar de bios, fitness, poolen en er was zelfs een pretpark inclusief 8-baan door het winkelcentrum. De 2e dag hebben we een toeristen bus gepakt die langs alle main spots van Kuala Lumpur gaat. Zoals China town, Little india, Petronas Towers, KL-tower, of het presedentieel paleis. Wij zijn gestopt bij de Petronas Towers. Dit is de trots van de stad. Deze torens staan op plek 3 van de hoogste gebouwen ter wereld en zijn 452 meter hoog. Heel vet om naast te staan! Hier zijn wij niet omhoog gegaan. Wij hebben ervoor gekozen om naar de KL-tower te gaan. Dit is ook een van de grootste broadcasting towers ter wereld. Hierin had je een mooier zicht op de stad en zo konden we ook nog eens goed naar die 2 andere torens kijken op een hoogte van 276 meter. Tegen de tijd dat we klaar waren met het rondje stad hebben we nog wat gegeten en was de dag eigenlijk alweer over.

Vandaag hebben we Kuala Lumpur verlaten en zijn we naar Singapore gereisd. Dit is de stad waarvan we een ongeveer een jaar geleden al wisten dat het zou eindigen. Best wel gek om er dan te zijn. We hebben het nog wel erg naar ons zin hier hoor, maar gelukkig hebben we er wel wat meer vrede mee om naar huis te gaan 5,5 maand later. Achja, of we het nou willen of niet, we moeten naar huis. Daar kunnen we in ineer geval wel weer even wat echt Nederlands eten en opstaan met een broodje grillworst, kaas of filet americain!

Groeten,

Edward, Jeroen en Ronald

Koh Pha Ngan en Maleisië!

Waarschijnlijk is dit onze laatste blog die we nog vanuit het buitenland zullen gaan posten, maar daarom niet minder leuk ;)

We zijn naar Haad Rin gegaan. Op ongeveer 50 meter van het Full moon strand hadden wij onze hotelletje gevonden. Dit strand is zonder Full moon trouwens ook nog wel redelijk mooi wit, met palmbomen en is best levendig. Je merkt wel dat het hier voornamelijk om te full moon draait. Overal kom je het tegen, om maar niet over de 10-tallen souvenier shops te beginnen die allemaal volstaan met de even lelijke full moon shirts. Op de dag van de half moon zijn we eerst nog even een scooter wezen huren om het andere deel van het eiland ook te kunnen zien. Echter dit gedeelte kent een stuk slechtere wegen dan het andere gedeelte van het eiland, waardoor wij al blij waren dat we na een uur rijden bij het eerste strand waren aangekomen. Aangezien dit een chill dagje zou worden met de Half moon in het verschieten zouden we rustig aan doen en bij dit kleine mooie afgelegen strand blijven relaxed. Hier hebben we nog even voor het laatst wat kleur opgedaan om daarna terug te gaan naar Haad Rin om ons op te maken (lees op bed te liggen) voor de Half Moon.

De Half moon is een festival in de jungle van Koh Phangan, dit is niet ons eerste feestje in de jungle. We zijn vergeten te vertellen dat we eerder deze week ook al naar een jungle feestje zijn geweest met 2 hippies die we hadden ontmoet tijdens het duiken. Dit was duidelijk een feestje wat hun beter op het lijf geschreven was. Het was best een leuk feestje, alleen de hippies die allemaal op rare manieren uit hun dak aan het gaan zijn is best grappig om meegemaakt te hebben, maar niet echt ons ding. Met deze voorinformatie hoopten wij toch wel dat de Half moon meer ons ding zou gaan worden. Gelukkig werd dit het zeker! Een beetje hetzelfde concept als de Full Moon, veel fluoricerende verf, decoratie en shirts, en wat minimaal en house muziek. Erg leuk en gezellig feestje gehad in de jungle! Wel balen dat we alweer om half 3 in ons bed lagen. We zouden om 6 uur opgepikt worden met de taxi om te ferry te pakken en daarna door te reizen naar Maleisie.

In het eerste plaatsje in Maleisie, Penang, zouden we alleen de nacht verblijven om door te reuzen naar Ipoh waarvanuit wij naar de Cameron Highlands zouden gaan. Maleisie is een moslim land, maar voor het eerst konden wij eindelijk weer eens lekker rijst eten! De keuken is hier heel anders en veel lekkerder dan in de andere 'rijstlanden' waardoorheen wij de afgelopen tijd hebben gereisd. De volgende dag zijn we verder gegaan en zijn we in het plaatsje Ipoh aangekomen waar de hereniging weer plaatsvond met Jeroen. Deze is ook een stuk bruiner geworden en is voornamelijk uit geweest in het kustplaatje Sihanoukville in Cambodja. Daarna heeft hij het vliegtuig gepakt uit Phnom Pehnnaar Kuala Lumpur en daarna met de bus aangekomen op de afgesproken plek. Hier vanuit zijn we de volgende dag naar de Cameron Highlands gegaan. Dit is een gebied in de bergen wat voornamelijk bekend staat om zijn thee plantages, aardbijenplantages, en diverse andere gewassen die er worden verbouwd. Vooral heel mooi om te zien is als de bergen compleet zijn gevuld met een mooie groene thee plantages. De foto's van ons of op google zullen misschien een beter beeld geven dan deze beschrijving, maar het was in ieder geval net zo mooi als de foto's in de reisfolders! Ook grappig was dat we nog even naar een vlindertuin zijn geweest dat niet alleen maar vlinders had. We mochten verschillende dieren over onze handen laten lopen. Zoals een beatle van 15cm, een wandelende blad, een gekko en een schorpioen.

Momenteel zijn we alweer aangekomen bij het Taman Negara national park. Dit is het oudste oerwoud ter wereld (130 miljoen jaar). Hier gaan wij morgen een tour doen, maar hopen wel dat het wat beter weer wordt. Ons plan om nog wat langer te verblijven op een kustplek met mooi weer bleek achteraf goed uitgepakt te zijn. We hebben hier in Maleisie vanaf ongeveer 3 uur in de middag telkens stortbuien die minimaal tot bedtijd duren. Weg met het mooie weer dus! Achja dan kunnen we alvast een beetje wennen aan het weer bij thuiskomst denken we maar!

Nou tot snel zullen we deze keer zeggen!

Groeten,

Edward, Jeroen en Ronald

Terug naar de Thaise eilanden!

Wij zouden dus naar Koh Phangan gaan. We rezen via Bangkok, waar we half 5 's morgens aan kwamen. Hier kwamen we erachter dat de bus Richting Koh Phangan om 7 uur 's avonds vertrok. Met deze optie zouden we nog een nachtje verblijven en de volgende dag afreizen naar het eiland. Echter de bus richting Koh Samui (dat naast Phangan ligt) zou 2,5 uur later vertrekken. Wij hebben toen de keuze gemaakt om deze bus de pakken en binnen 1 keer dus door te reizen. Dat betekende dat we die avond om half 9 in ons hotel zouden aankomen waar we de vorige dag om 11 uur smorgns waren weggegaan. Onze reis bestond uit eerste de boot, dan een minibus, andere minibus, grencontrole, Tuk Tuk, bus, nog een bus, ferry, bus, en daarna nog een stuk lopen. Maar daardoor hebben we wel een dag ingelopen op onze planning!

Het plan was gelijk een ferry te pakken de volgende dag naar Koh Phangan. Maar nu we toch op Koh Samui waren besloten we er een dagje te blijven om het hele eiland over te scooteren en even een kijkje nemen op welk strand we op een volgende vakantie willen verblijven. Koh Samui is het meest touristische eiland van Thailand en is een echt verwesterd resort eiland. Ze hebben hier veel touristische attracties gemaakt zoals bijvoorbeeld olifanten rijden (die leven er niet eens), karten en een golf range. Dit laatste vonden wij wel even leuk waardoor we 5 minuten later tussen de palmbomen badend in het zweet golfballen stonden te rammen (de techniek is namelijk niet zo best). Daarna weer verder gereden langs de prachtige stranden. Wij vonden het grootste strand wel indrukwekkend aangezien werkelijk elke meter benut met 5 sterren resorts. De een nog mooier dan de ander! 's Avonds waren we uitgeteld na de drukke dagen en hebben we nog lekkere verse vis gescoord en wat geskyped, maar zijn we vroeg gaan slapen om de volgende dag bij onze echte bestemming aan te komen waar we het er eens lekker van zouden gaan nemen.

Op Koh Phangan zijn we richting Koh Ma beach gegaan. Dit is een mooi strand vanaf waar je via de zee naar een klein eilandje voor de kust kon lopen. Ook kon je hier erg mooi snorkelen en duik trips boeken richting Sail Rock. De derde dag zijn we naar Sail Rock gegaan om 2 duiken te maken. Sail Rock schijnt de mooiste duikplek in de golf van Thailand te zijn met heel veel vis. Je dook hier echt tussen veel scholen vis varierend van 50 tot 1000 vissen, varierend van 30 tot 80cm. Het meest indrukwekkend waren de grote scholen barracudas. Maar naast dat ook veel andere vissen gezien tot meer dan een meter groot en zelfs een moray eel. Aan het einde sloten we af door via een halve grot omhoog te zwemmen wat ook erg mooi was. De andere dagen hebben we lekker relaxed op het strand gelegen en 's avond op ons balkonnetje van onze bamboe hut gezeten. Deze had lekker uitzicht op zee en zat ongeveer 20 meter van het strand. Een van deze dagen vonden we het ook wel eens tijd wat te gaan doen aan onze physieke gesteldheid. Na 5 maanden niet zoveel te hebben uitgevoerd, en we de biertjes maar niet gaan tellen, is deze toch wat achteruit gegaan. We zijn toch wat spieren verloren en wat vetjes aangekomen. Zoals menig persoon is opgevallen op de foto's is Edward er wat erger aan toe. De bijnaam Eddie is daarom (volgens hem tijdelijk) even veranderd naar Faddy. Deze kilo's moesten dus ook bergop getild worden. Gecombineerd met de brandende zon, hitte, luchtvochtigheid en het heuvelig parcours was dit en klap in onze gezicht. Na 2,5 kilometer waren we uitgeteld zijn zijn we op het strand wat gaan drinken. We hebben besloten terug te gaan en zijn thuis even lekker wezen bijkomen.

Na 3 dagen hebben we een hutje gereserveert op Bottle beach. Bottle beach is een strand die je alleen per boot of per 4wheeldrive kan bereiken. Je kan er werkelijk niet zoveel doen, maar ik hoop dat we jullie na de volgende opsomming niet zorgen hoeven te maken dat wij ons hebben verveeld. Het bestond uit een mooi wit strand, veel te blauwe zee (zonder windmolen parken), prachtig weer (32 graden), een hutje op het strand onder de palmbomen, 3 meter van het resort en zwembad, 's nachts gaan slapen en 's morgens opstaan met het geluid van de zee, leuke thaise gasten als personeel (met 1 konden we Nederlands praten aangezien hij leuk vond om te leren!), gezellige mensen en premier league voetbal. Heerlijk dus! We hebben nog wel 2 activiteiten ondernomen. Deze bestond uit het lopen naar de top van de berg, wat erg mooi was, en vissen! We hadden namelijk van tevoren visspullen gekocht. Dobbers, loodjes, haakjes, draad en inktvis. Nadat we 2 takken hadden gevonden als hengels zijn we gaan vissen op tropische vis. Het zag er even naar uit dat het meer neer kwam op het chillen in de zon, maar na enige tijd en veranderingen van tactiek begonnen ze toch echt te bijten. We vingen enkele tropische vissen(/jes, ongeveer 15 a 20cm) en het resultaat was dat Edward won met 3-2. Edward had ook mooiste vis, met tanden, maar helaas wist hij ook dat er hiervoor geen prijzen worden uitgerijkt in de familie-vis-reglementen en heeft hij dus enkel op 1 onderdeel gewonnen. Na hier 2 nachten te hebben verbleven zijn we gister naar Haad Rin toe gegaan. Hier hebben we een huisje 50 meter van het strand waar wij iets meer dan anderhalve maand geleden ook zijn geweest. Leuk om weer even te zien hoe het strand er uit ziet zonder de Fullmoon en wat herinneringen op te halen.

Vandaag gaan we eerst nog even wat van Phangan zien met de scooter en daarna even lekker rustig aan doen. Vanvond is namelijk de half moon party in de jungle waar wij nog even een kijkje gaan nemen. We zullen hier alleen niet tot heel erg laat blijven aangezien we morgen om 6 uur 's morgens worden opgepikt voor de ferry. We moeten ons nu aan de planning houden voor Maleisie, waar we we weer met zijn 3-en gaan reizen.

Groeten,

Edward en Ronald

2 blogs ineen, dubbel veel lees plezier

Sabadee!

We zijn de eerste week dus heerlijk wezen tuben! Langs de rivier zijn veel mensen met binnenbanden van auto's in het water naast allemaal bucket barretjes half boven het water. Bij deze barren is overal harde muziek en wordt er veel gefeest. Iedereen is hier aan dansen, ouwehoeren, beer-pongen, volleyballen, of aan het chillen. Daarnaast hebben alle barretjes ook nog zwings (touw slingers) glijbanen. Deze varieren van het minimaal 2 tot ongeveer 8 meter hoog. 1 groot gekkenhuis, speeltuin en chill plek ineen. Wel moet er bij gezegd worden dat inclusief de overmatige alcohol consumptie de aller grootste van de swings zijn weggehaald, maar dat er desondanks vorig jaar nog steeds 22 man zijn overleden tijdens het tuben. Klinkt spannend allemaal maar de meesten zijn gewoon dronken figuren die zonder na te denken over de reling van een bar het water in willen springen zonder eerst naar de steen te kijken die eronder in het water ligt...

De dagen zagen er ongeveer als volgt uit. De dag begon met rustig opstaan en het vullen van onze magen. Dit doe je daar in lounge tentjes met allemaal kussen op de grond. In 90% van deze restaurantjes hingen flatscreens waar friends, family guy of southpark op werd uitgezonden. We hebben de dus heel wat comedie gekeken! Vervolgens nog even chillen in onze hangmat voor we ongeveer rond 1 uur naar de rivier gingen. Daar lopen we dan tot ongeveer 7 uur gezellig te doen, te drinken en te spelen als het ware. Wanneer je dan thuiskomt even wat eten en op tijd zijn voor de bucketbar, waarom je van 9 tot half 10 een gratis bucket op kan halen. Dit houdt het tuben ongeveer in. In de vorige blog vroegen wij ons af of we er beter in waren dan surfen. Dit kunnen wij zonder twijfel bevestigen. Elke dag zeiden we tegen elkaar dat de volgende dag een rustdag zou worden. Maar elke keer was er weer een andere goede smoes om toch weer te gaan tuben. We zijn zelfs nog een dagje langer gebleven dan geplanned, maar dit was dankzij onze familie!

De laatste dag zouden we 's morgens de bus pakken naar Vientiane waar wij onze nicht en vriendin Marlous en Milou zouden ontmoeten. Voordat we op de bus stapten keken we nog even op onze mail en hadden ze bericht dat zij de vorige avond al waren gearriveerd in Vang Vieng. Edward en Ronald hebben daarop besloten nog even een dagje te blijven en te gaan tuben met Marlous en Milou. Jeroen zou doorreizen met de 2 meiden waar we al een tijdje mee reizen. En we zouden hem de volgende dag weer opzoeken.

Wij hebben een hele gezellig dag gehad met onze familie en zijn gezellig wezen tuben en wezen eten en drinken! We hebben geprobeerd het tuben goed over te brengen op deze nieuwelingen, maar hebben hierin gefaald. Het was Marlous die in een van haar uitdagende dance moves zich bezeerde en tot de volgende morgen van vertrek erg moeilijk heeft gelopen.. Helaas, maar het was toch een geslaagd familie dagje! Sterkte nicht!

Tussendoor zijn we 1 dag naar een mooi blauw rivierstroomtje en een grot geweest. Deze grot was nog best wel leuk aangezien je zelf met je eigen zaklantaarn je weg moest zoeken en zorgen dat je niet verdwaald zou raken. Dit maakten de geintjes wel wat spannender wanneer de anderen zich weer even hadden verstopt voor de enkeling! Ondanks dit uitstapje, hebben we nog niet heel veel van Laos gezien en dat gaan we de komende dagen doen! We zijn namelijk doorgereisd via Ventiane (de hoofdstad waar niet zoveel te doen is) naar Tha Kheak. Daar gaan we een scooter ronde maken van 3 dagen. Dus allemaal een kleine rugzak mee en lekker scooteren!

Groeten,
Edward, Jeroen en Ronald

Hoi allemaal!

We zijn via de hoofdstad Ventiane doorgereisd naar Tha kek, Ta Khek, of Thakheak. Wij weten het niet precies, maar de plaatselijke bevolking ook niet...Op de verkeersborden worden deze namen voor dezelfd stad afwisselend gebruikt. In stad zouden we aankomen om een scooterronde te maken genaamd The Loop. Dit is een scooterronde om een heel groot plateau heen waar veel koffie wordt verbouwd. De Prinsen zijn samen met 2 andere Nederlanders en een Amerikaanse begonnen aan deze ronde van ongeveer 450km. Jeroen is al doorgereisd om te chillen in Don Det. Hierover later meer. Deze rond was heel erg mooi! Het is een landschap waar vaak de bergen rechtuit de grond komen en er verschillende dallen ontstaan met plateaus ertussen. Je reist in een landschap afwisselend van jungle, dan weer landbouwgrondg waar fruit of rijst wordt geteeld en twee meter verder zijn de buffels aan het grazen. In de rotsen in deze omgeving zitten erg veel grotten. Wij hebben er 3 van gezien. 1 helemaal verborgen en volgepropt met Buddha beelden, de 2e konden we doorheenlopen, en de laatste konden we doorheen varen. Deze laatste, de Konglor cave,was ons doel in dag 3. Dit is namelijk een ondergrondse rivier van 7,5 km lang dat dwars door een grote berg heen stroomt. Heel erg indrukwekkend dat zoiets mogelijk is! Af en toe vaarde je door grote kamers van wel 80 bij 80 meter breed. Het was pikke donker aan het varen en alleen wat zien door de zaklampen die je hebt gehuurd. Af en toe moeten we weer uit ons bootje stappen omdat we weer de grond raakten of er kleine watervalletjes waren.

Van de scootertocht kunnen we een lang verhaal maken maar we zullen kort wat dingen vermelden. De eerste dag was het bijvoorbeeld snachts rijden in het donker over een kuilenweg aangezien we die dag 3 lekke banden hebben gehad, de 2e dag hebben we 63km over een weg met overal kuilen gereden waardoor we er 4 uur over deden. Grappig is dat overal de geiten, koeien, buffels, honden en andere beesten overal op de weglopen. Vooral die buffalo's kunnen een hele hoop achterlaten. Het geintje van Eddie om er doorheen te reiden resulteerde dan ook tot een soort van splash, die via zijn benen ook zelfs zijn korte broek bereikte! Gevolg was dat wij er dus erg om hebben kunnen lachen. Daarnaast hebben we ook veel ontouristischere dorpjes aangedaan waar iedereen echt heel erg enthousiast is. We hebben dan ook minimaal 200x sabidee gezegd naar de plaatsselijke kinderen. De foto's volgen binnenkort nog wel!

Daarna zijn we doorgereisd naar Don Det. Dit is 1 van de eilanden in het gebied de 4000 islands. Na het ‘s nachts ijskoud te hebben gehad in een local bus met alle ramen open, moesten we in Pakse een half uurtje wachten op een wat door locals een ‘truck' werd genoemd. Wij hopen dat het niet echt om een truck ging, maar om een busje... helaas. We moesten in totaal met 31 man achterin een busje met 3 banken zitten. Het was zo druk dat er 2 besloten op het dak te gaan zitten voor deze 3 uur durende truckrit. Gelukkig ergeren wij ons nergens aan en kunnen we er alleen maar om lachen hoe alles er aan toe gaat. Na deze reis zouden we Jeroen weer tegenkomen die alvast was doorgereisd met enkele Nederlanders om daar te chillen. Zijn reis verliep ook anders dan gepland. De buschauffeur had hun niet wakker gemaakt op de overstapplaats naar de truck, waardoor ze 3 uur te ver waren gereisd. Deze afstand moesten ze dan ook weer terugreizen eerst, waardoor ze een vertraging van ongeveer 6 uur hadden.

Maargoed, Jeroen kon dagen bij komen op dit chill eiland. Beter gezegd, chillen is het enige wat je hier kan. Maar dat is ook weer lekker na een paar drukke dagen. Dit eiland heeft pas sinds enkele jaren stroom en sinds 3 maanden internet. Er zijn hier heel veel lounge barretjes en een klein strandje. Je vermaakt je op zo n dag met heerlijk rustig aan doen. En 's avonds gezellig wat drinken. Vervolgens sluit alles om 11 uur en gaat iedereen bij het kampvuur op het strand ouwehoeren. Op dit strand zag Jeroen het trouwens gebeuren hoe er een lijk boven water kwam drijven van een Japans meisje dat sinds 2 dagen was vermist. Het meisje kon niet zwemmen en ging toch ‘s avonds het water in wat snel afloopt met een kleine stroming. Gelukkig merkten we weing van deze sfeer en hebben wij er heerlijk gechilled onder genot van een flesje whiskey, en nog een, en nog een, en.... De whiskey was hier namelijk maar €1,- per hele fles (70cl!) en daarom dronk iedereen hier whiskey op dit eiland. Prachtig, 1 euro!

We zijn op Don Det even iets langer gebleven. Een dag of 5. Dit kwam mede omdat het in Oost-Maleisie slecht weer is en we daarom geen haast hebben. Dus in plaats van in Maleisie nog even aan het strand te genieten moesten we dat ergens anders doen. Jeroen wilde nog even terug naar Sihanoukville (Cambodja) om daar te gaan chillen. De Prinsen gingen liever wat nieuws ontdekken en wilden graag naar Koh Phangan. Hier zijn onze wegen even gescheiden voor 1,5 week en ontmoeten we elkaar weer bij de Cameron Highlands in Maleisie. De komende 1,5 week gaan we dus nog even lekker op het strand chillen en kijken of we nog 1 a 2 daagjes kunnen duiken.

We verlaten bij deze Laos, wat toch echt wel het mooiste land is geweest qua jungle en watervallen waar we tot nu toe zijn geweest! Daarnaast is de bevolking hier echt zo aardig, gastvrij en vrolijk! (maar dat is overigens in bijna alle landen het geval en valt ons echt 100% mee) Ook nemen we hier afscheid van een hele groep gezellige (voornamelijk) Nederlandse mensen waarmee we door Laos zijn getrokken. We gaan weer rijden op betere wegen, maar deze zullen helaas wel allemaal tot ons eindpunt gaan leiden. Over 3 weken, op 11 maart, vliegen we naar Nederland toe (zodat we dan nog precies Peter zijn verjaardag kunnen vieren). We voelen het einde naderen en hebben onze planning eigenlijk al van dag tot dag klaar tot die tijd.

De warme groeten,
Edward, Jeroen en Ronald

Het prachtige Laos! Van Luang Prabang naar Vang Vieng

Beste allemaal!

De afgelopen maand werden in Thailand vergezeld door Kim en Roy. Helaas zijn deze 2 vertrokken en reizen we weer met z'n 3-en verder naar Laos. We hebben hierbij een 2 dagen durende bootrtrip geboekt waarmee we via een slowboat de grens over zouden steken om daarna in Luang Prabang aan te komen. Echter bij de grensovergang liep het minder soepel dan verwacht. In de ambassade in Bangkok werd beweerd dat het noodpaspoort van Edward compleet was en inclusief zijn visa. Echter de grenscontrole beweerde dat het paspoort niet goed was waardoor ze contact op moesten nemen met Bangkok. Vervelend want het was zondag en dit lukte niet. Gelukkig hadden we 'precies' genoeg geld bij ons om toch door te mogen toen we al onze laatst Thaise Baht opzichtig op tafel hadden gelegd. Natuurlijk verdween dit uiteraard in de zakken van de meneer op de grensovergang, maar zo hoefden we onze boot niet te missen.

Deze boottrip over de Mekong was erg mooi. In een bergachtig gebied vaarden we langs diverse bergstammen die afgezonderd leven. We hebben een erg gezellige boot en hebben hier verschillende Nederlanders tegengekomen waarmee we de afgelopen dagen veel hebben gedaan. Ideaal zo'n barretje op de boot!

Nadat we aankwamen in Luang Prabang hebben we afgesproken met deze groep en zijn we hiermee uit gegaan. Nouja uitgaan... In Luang Prabang (en zo schijnt het in veel plekken in Laos te zijn) moeten de plaatselijke kroegen en restaurants allemaal om half 12 sluiten. Het enige wat dan nog over blijft is de bowlingbaan die tot 2 uur open is. Dit is allom bekend dus het is telkense erg gezellig bij de bowling baan met heel veel jongeren! Telkens zijn alle banen bijna bezet en hoeven we niet over het niveau naar huis te schrijven. Wel moet er gezegd worden dat Edward een seriues potje heeft gespeeld en daarmee genoeg punten scoorden voor een prijs. 169 punten was genoeg voor een plaatselijk pakje sigaretten dat zo vies was dat deze gelijk in de vuilnis bak belandde. De vuilnisbak is overigens gewoon op de grond aangezien er bijna geen vuilnisbakken zijn, waar je ook bent. Het is heel normaal in Zuid-oost azie om het vuil niet gewoon weg te gooien op straat. Zo hebben we zelfs hele vuilniszakken opgeruimd zien worden door deze in de een rivier te gooien.

De dagen in Luang Prabang zijn we doorgenkomen door een grot en een grote waterval te bekijken. Deze grot is veel te groot aangeprijst aangezien het niet meer voorstelt dan een grot van 20 meter dat helemaal is volgepropt met Buddha beelden. Dit was dus een lachtertje. De dag daarna heeft Luang Prabang het goed gemaakt, want deze waterval is de mooiste, grootste en blauwste waterval die we ooit hebben gezien! Deze bestaan uit 2 grote watervallen van ongeveer 20 a 30 meter met daarom heen nog eens een stuk of 100 kleinere watervallen. In 10-tallen kleine pooltjes konden we nog even een frisse duik in het water nemen. De foto's zullen genoeg zeggen! Hopelijk staan deze er een beetje snel op. We zijn deze nu aan het uploaden met een snelheid van 8 foto's per uur, maar hebben ook nog een achterstand van 500 foto's in thailand...

Gister hebben we er een 6 uur durende busrit in een mini van opzitten. Deze was vrij slopend het continu haarspeld bochten zijn en de wegen in Laos erg slecht zijn. Je rijd zeker niet harden dan 50 en je zal gemiddeld 30km per uur rijden. Inclusief onze slechte voorbereiding was het best slopend. Nouja de volgende 7 dagen hebben we een mooi vooruitzicht en gaan we toch tuben in Vang Vieng. We hopen overigens dat we dit makkelijker zullen leren dan surfen. Dit zal waarschijnlijk wel, want tuben is met een autoband door alle riviertjes heen dobberen en bij allemaal barretjes naar binnen getrokken worden om te hele dag feest te vieren. Veel kunnen drinken is daarbij een belangrijke vereiste. Eens even kijken hoe dit ons af zal gaan!

Nou tot snel want we zitten hier nog maar 5,5 week!

Groeten,
 
Edward, Jeroen en Ronald

Het laatste Thailandverhaal!

De laatste blog die ik zal schrijven, omdat ik op dit moment alweer in Bangkok zit om vanavond het vliegtuig richting huis te pakken!

Op 20 januari kwamen we aan in Chiang Mai, een stadje in het noorden van Thailand.
De eerste dag hebben we een paar rondjes door de stad gelopen om het een beetje te verkennen.
's Avonds ben ik samen met Edward en Jeroen naar een barretje geweest om af te spreken met een klasgenoot van Jeroen die toevallig ook in Chiang Mai was.
Hij trok in bij zijn schoonfamilie, met een echte thaise moeder, die ons later kwam vergezellen en allerlei thaise hapjes liet proeven.
In Thailand draait alles om eten, ze zijn er de hele dag mee bezig.
Na heel wat hapjes en Sangsom (thaise whiskey/rum) later zijn we terug gegaan naar het hostel om te gaan slapen.
Zo'n bed ligt toch wat lekkerder dan een treinbed!
De volgende dag hebben we een scooter gehuurd, wat hier ongeveer maar 5 euro is voor een hele dag.
We hadden een route uitgestippeld op weg naar een grote waterval met 10 levels, maar onderweg kwamen we een snakefarm tegen waar ook een slangenshow werd gegeven.
Ik heb toch wel eventjes gegild met mijn slangenfobie om de trucs die ze met de slangen doen.
Na de show mochten we op de foto met een slang, en zelfs ik heb dat gedaan!
Op die foto is vooral te zien hoe eng ik het vond, maar dat ter zijde.
Na de show op weg naar de waterval.
Dit was weer een supermooie maar wel een flinke klim om alle 10 de niveaus te bekijken.
Even zwemmen en weer richting het hostel.
's Avonds hebben we een bezoekje gebracht aan de bekende night bazaar en wat rondgelopen en een beetje geshopt.
Leuk was om te zien dat alleen de jongens wat aanschaften en ik met lege handen naar huis ging, wie is hier nou shopverslaafd?!
Vroeg slapen, omdat we de volgende dag een flink programma hadden geboekt!
om half 9 werden we opgehaald om vervolgens naar de butterfly-orchid garden te gaan.
Mooie bloemetjes hoor, maar de vlinders waren nergens te bekennen!
En toen onze tourguide zag dat de jongens meer interesse hadden in het kleine fonteintje dan in de bloemen, was het tijd om verder te gaan.
We gingen naar 1 van de bekendste hilltribes in Thailand: de Longnecks.
Dit zijn vrouwen met zware metalen ringen om hun nek om de nek wat langer en sierlijker te maken, net zoals bij een zwaan.
Het dorpje was zo commercieel als maar kan, maar toch vond ik het best indrukwekkend om dit eens in het echt te zien.
Hiera ging onze trip verder naar iets wat ik heeel graag wou doen: Olifanten rijden!
Superleuk, maar ook bizar om op zo'n groot beest te zitten!
Na een ritje van een uurtje mochten we de olifanten nog wat banaantjes voeren en ging onze reis verder naar, alweer een waterval!
Een flinke klim van een uur door de jungle, waar je af en toe goed moest oppassen om niet te vallen.
Dit bleek maar weer, want onderweg omhoog zagen we een brancard ( lees 2 bamboestokken met een doek ertussen) naar beneden gaan met een jongen erin die waarschijnlijk 2 armen had gebroken!
Iets voorzichtiger lopen dan maar, althans, ik in ieder geval wel!
Eenmaal boven mochten we weer even zwemmen onder de waterval, iets wat voor ons nu heel normaal is, maar als je daar later aan terug denkt is het toch wel bizar.
De laatste stop van de dag was raften!
Na de veiligheidsinstructies mochten we de raft in om de wilde rivier op te gaan.
Super ervaring, en niemand van ons had dit ooit eerder gedaan!
Zonder om te slaan zijn we veilig bij het eindpunt aangekomen, waar we nog een stukje mochten 'bamboo raften', wat in houdt dat je op een bamboe vlot peddelend vooruit komt.
Dit was een beetje een flop, aangezien het vlot naar beneden zonk als er 2 man op stond, en het bamboe spontaan door midden brak.
In het bustje richting het hostel hoorde wij dat het die avond chinees nieuwjaar zou zijn! (23 januari)
Het leek ons wel een goed idee om richting Chinatown te gaan om het vuurwerk te bekijken, want China is natuurlijk het land van het vuurwerk, dus er zal wel genoeg te zien zijn!
Op de rooftopbar hadden we goed uitzicht over de lucht, en nu maar wachten tot het 12 uur was.
Nou, om 12 uur was er geen verschil met hoe het om 11 uur was, of eigenlijk elk uur van de avond: geen enkele vuurpijl te zien!!
Helaas, maar niks aan te doen! Op naar het hostel dan maar weer.
De laatste dag ben ik samen met Ronald en Edward op de scooter richting de Doi Suthep geweest: een tempel die gebouwd is ter ere van een witte olfiant.
Niet over nagedacht dat de knieen en schoudes bedekt moesten worden, kregen we een nieuwe outfit bij de tempel.
Ronald en Edward hadden een mooie hippiebroek en ik kreeg een doek over m'n schouders een een wikkelrok tot aan m'n enkels!
Het is bizar om te zien dat er bij zo'n tempel zoveel mensen komen om een gebed te doen, en bij elk buddhabeeld zitten ook weer mensen!
Je kijkt je ogen uit in zo'n tempel!
's Avonds vroeg naar bed om de volgende dag naar onze laatste bestemming te gaan: Chiang Rai!

De eerste dag in Chiang Rai zijn we op zoek gegaan naar een travel agency om een jungletrip te boeken.
Nadat dit gedaan was en we op zoek gingen naar een restaurantje, liepen we tegen ''the old dutch'' aan!
Een restaurant waar nederlandse specialiteiten worden verkocht, zoals stamppotten en gehaktballen, maar ook frikandellen, kaassoufle's en kroketten!
Na de laatste 2 besteld te hebben, werden we eigenlijk teleurgesteld: de kaassoufle was een gewone kaasloempia en de kroketten waren mislukte bitterballen!
Zo zie je maar weer, bestel nooit hollands eten in een ander land.

De volgende dag hebben we weer scooters gehuurd en zijn we op weg gegaan naar de golden triangle: een 3 landenpunt waar je Thailand, Laos en Myanmar kan zien!
Na hier geweest te zijn, en Edward zijn lekke scooterband te hebben laten maken ( ja alweeer Edward met pech!) zijn we een stuk verder gereden en kwamen we opeens aan bij de streng beveiligde grensovergang naar Myanmar!
Hier hebben we snel nog even een rondje gelopen over de plaatselijke markt en toen weer terug richting het centrum om de scooters op tijd terug te brengen!
Onderweg was er nog bijna een botsing met een autotje dat kruislings de weg over stak, maar wat bleek: hier zat geen bestuurder in!
Dus dit karretje reed regelrecht de greppel in!
Handig, zo'n handrem!

De volgende dagen zouden we de jungle trekking doen.
om 9.00 uur werden we opgepikt om gedropt te worden in de jungle om een tocht van 4 uur te maken!
Flinke tocht aangezien er geen wandelpaden waren en je dus echt een bamboestok nodig had om een beetje stevig te staan!
Aangekomen bij een klein dorpje in de bergen, wat werd beschreven als een ouderwetse hilltribe, maar zo toeristisch was als het maar kon, inclusief hotel!!
mochten we onze spullen in de ''slaapkamer'' van die nacht leggen.
Een klein bamboehutje met superdunne matrasjes!
Vanaf daar nog een klein tochtje naar een waterval gemaakt en daarna gegeten en vroeg slapen.
Voor het slapengaan nog even een blik geworpen op de sterrenhemel, waar echt bizar veel sterren te zien waren!
En toen het begin van een helse nacht, want wat was het koud onder een mini fleece dekentje!
Ik heb nog nooit zo graag gewild dat het snel ochtend zou zijn!
De volgende dag nog een tochtje van 2 uur gemaakt.
Onze plaatselijke tourguide kon alles maken van bamboe: van bekertjes tot chopsticks!
Deze kregen we mee om later noodlesoup op natuurlijke wijze klaargemaakt te eten uit onze eigen bamboocups!
Later kwamen we uit bij de hot springs: een bron met water van 87 graden.
Ook was er een zwembad met water van ongeveer 40 graden waar wij even in konden relaxen.
Hierna gingen we weer richting het hotel om nog even in de lobby te kunnen zitten.
Hier ontdekte we dat er nog al een rare business aan de gang was!
Er kwamen mannen met dikke auto's, die werden voorgesteld aan 3 jonge meisjes.
De man mag een keuze maken uit 1 van de 3, om die mee naar boven te nemen.
Heel bizar om dit zo te zien gebeuren.

De laatste dag met z'n allen ben ik nog even met Ronald samen op stap geweest.
's Avonds met z'n allen uit eten en de volgende dag werden Ronald, Edward en Jeroen om 06.30 opgehaald om hun reis voort te zetten naar Laos.

Dit was het einde van mijn Thailandavontuur, waar ik echt een super tijd heb gehad!
Vanavond pak ik het vliegtuig om dinsdag om 14.00 uur aan te komen in het o zo koude Nederland!
Vanaf hier stoppen mijn blogverhalen en zullen jullie het weer moeten doen met de blogs van de jongens!
Ik vond het in ieder geval erg leuk om te doen en ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen!

Bedankt voor het lezen!

Groetjes,
Kim

Deel 2 van het Thailandavontuur!

We zullen verder gaan waar we gebleven zijn: de full moon party!
Wegens ziekte is Roy niet meegegaan, dus wij vertrokken met z'n 4en richting koh Phangan, met nieuwe aangeschafte kleding die niet zoveel waarde voor ons had, omdat wij wisten dat je er wel eens erg vies zou kunnen worden.
We hadden al gehoord dat veel mensen op dat feest met blacklightverf in de weer gaan.
Dat was uiteindelijk maar goed ook, want ik had 6 potjes verf gevonden en ben lekker los gegaan op iedereen!
En op onze nieuwe witte kleding was dit goed te zien!
Vanaf de aankomst op het eiland was het gelijk al gekkenhuis: op de weg naar het strand stonden ontelbaar veel kraampjes waar je de welbekende buckets kon halen!
Een bucket is een emmertje van een liter die half om half gevuld is met drank en cola, die ze overal schreeuwend aan boden.
Wij namen onze eerste bucket en vervolgden onze weg naar het strand waar het grote feest plaats zou vinden.
Bij aankomst keken we onze ogen uit: superveel mensen op het lange strand met overal harde muziek en vuurshows voor elke tent.
Een bekende show is hier om in een brandend touw van ongeveer 10 meter te gaan touwtje springen.
Erg grappig om te zien dat vooral de mensen met een borrel op dat doen en dus vaak worden geraakt door het touw!
Ook stond er een hoge glijbaan opgesteld en wij bedachten dat het misschien wel leuk zou zijn om daar vanaf te gaan.
Alleen kwamen we er achter dat het een waterglijbaan was en dus hebben we de rest van de avond met natte broek/jurk gelopen.
Verder hebben we een erg leuke avond gehad en hebben Ronald en ik na de 2e bucket snel even een powernapje op het strand gemaakt, zodat we de rest van de nacht weer door konden.
Na een geweldige nacht te hebben gehad werden we om 6 uur werden we weer verwacht bij de ferry die ons terug bracht naar koh Tao. Gelukkig hebben we deze ferry wel goed overleefd. In elke bucket gooien ze namelijk de thaise Red Bull die iets anders is dan de Nederlandse en waar je maag ook redelijk van slag van raakt, dit was ook de rede waarom Roy zich niet zo goed voelde. bij aankomst zijn we onss bed in gedoken en hebben tot het einde van de middag geslapen.
De dag erna zijn we naar Ko Nang Yuan geweest, 2 klein eilandjes/nationaal park waar je over een zandbank van het ene naar het andere eiland kan lopen.
Alleen op het moment dat wij er waren was het vloed waardoor we met onze tassen op het hoofd door het water zijn gelopen.
We hebben het eiland beklommen tot het hoogste punt, waar je alles kon overzien en super mooie foto's kon maken.
Eenmaal beneden zijn we de zee in gegaan om te snorkelen en hebben we nog wat mooie vissen gezien.
De volgende dag hebben we ons klaargemaakt voor de rit met de nachtboot, dit houd in: een ferry met matrasjes van 60 cm breed en zoveel mogelijk in een ruimte, om een tocht van 8 uur richting het mooiste eiland van Thailand te maken: Koh Phi Phi.
Bij aankomst viel dit mooie beeld wat tegen, ik denk dat dit door de regen kwam.
Snel naar onze bungalows gegaan en maar wachten tot het droog werd.
's Avonds klaarde het op en zijn we wat gaan eten en een drankje gaan doen bij 1 van de vele barretjes aan het strand, waar ook weer veel vuurshows plaatsvonden.
Leuke avond met 1 minpuntje: edward is op mysterieuze wijze gerold en al het geld van die avond is gestolen!
Gelukkig was het niet al te veel, maar toch jammer natuurlijk.

De 2e dag was het gelukkig mooi weer en konden we zien hoe mooi het eiland eigenlijk is.
Het strand ligt in een baai en het water is helder.
Eenmaal het water ingaande viel dit dan wel weer tegen, omdat er allerlei drab in de zee dreef.
Roy en Edward besloten op aanraden van The Lonely planet op zoek te gaan naar Monkey beach en huurde een kano.
Bij terugkomst hadden zij veel foto's te laten zien en waren ook Ronald en ik erg benieuwd geworden. De volgende dag zijn we dus met z'n 4en richting Monkey beach gegaan.
Dit strand was nóg mooier en het water was hier zo helder dat je je eigen voeten kon zien in het parelwitte zand.
En het leukste was: er liepen wilde apen over het strand!
Hier waren wij op voorbereid door een tros bananen mee te nemen.
Tijdens het apen voeren waren ze Ronald te slim af: Ze waren meer gëinteresseerd in de grote bananen achter zijn rug, dan de kleine stukjes die hij ze aan het voeren was!
Nadat de aapjes voldaan waren, zijn wij weer terug gekano't.
De laatste dag op het eiland hebben wij een snorkeltocht gedaan.
We gingen met een longtailboat naar Phi Phi Lae, een kleiner eilandje naast Koh phi phi (Don).
Hier gingen we naar baaitjes om te snorkelen, maar het hoogtepunt was toch wel Maya beach, waar ook de film ‘'The beach'' is opgenomen.
Dit was echt het mooiste strand wat we ooit hebben gezien!
Na er een uurtje te zijn geweest, zijn we naar een kleiner apenstrandje geweest, waar de apen wat ondankbaar waren qua eten, omdat ze de hele dag door al worden volgepropt door mensen die met deze tocht (trossen) bananen kwamen voeren.

De volgende dag zijn we in de middag vertrokken om een 20 uur durende tocht richting Kanchanaburi te maken.
De reis liep voorspoediger dan gepland en we waren dus vroeger aangekomen dan gedacht.
Vrije tijd, dus tijd voor een Thaise massage!
Even lekker ontspannen, dachten we, maar dit liep toch even anders dan verwacht!
We kregen een soort van ziekenhuispakje aan en moesten gaan liggen op matrassen op de grond.
Alle spieren werden stevig losgemasseerd, maar tijdens de massage werd er door de masseuses gewoon gsms't en gebeld, zodat er verder werd gemasseerd met 1 hand.
Niet echt een ontspannen sfeertje dus.
De masseuse van Ronald is zelfs weggelopen voor andere zaken en kwam pas na 10 minuten weer terug!
Achteraf een grappige ervaring, maar niet wat je wat je ervan verwacht.

De dag erna zouden we scooters huren om naar een waterval te gaan.
Edward zou wat later komen, want die had nog wat zaken af te handelen omdat hij zijn paspoort ergens is kwijtgeraakt!
Dus wij vertrokken met z'n 4en naar de watervallen.
Na een onopgemerkte tankstop van Ronald en mij, zijn Roy en Jeroen ons voorbijgereden en hebben we ze nooit meer terug gevonden.
Bij een splitsing stonden 2 borden met watervallen, en omdat wij de naam van de grote waterval niet wisten, zijn we maar op de gok naar Sayok Noi Waterfall gegaan.
Oke, verkeerd gegokt!
We kwamen aan bij een mini waterval wat ook als ornament in je tuin had kunnen staan.
We besloten om naar boven te klimmen om te kijken waar de waterval begon, maar dat hebben we nooit kunnen vinden, ik denk dat we al te hoog waren.
Toch even zwemmen en toen richting ‘the bridge over the river kwai'.
Vast een bijzondere brug, als je de geschiedenis er achter weet, maar wij hebben ons er niet erg in verdiept en vonden het dus ook niet erg bijzonder.
Maar we kunnen hem wel weer afvinken op onze checklist!
Bij het appartement aangekomen, troffen we de rest van de groep aan die wel een mooie waterval hebben gezien. Deze 'Erawan' waterval bestond uit 7 niveaus en vanaf de foto's te zien hebben wij nog duidelijker de verkeerde waterval gekozen.
's Avonds is Edward vertrokken naar Bangkok, om de volgende dag bij de Nederlandse ambassade zijn noodpaspoort aan te vragen.
Wij volgden de dag erna om vanaf Bangkok de trein te pakken richting Chiang Mai.
En dat is waar we nu zitten, of eigenlijk liggen.
Een trein met 4 bedden in een coupé en een ‘gezellig' barretje waar je wat kan drinken.
Dit alles boven verwachtingen, want van de 3 klasses die je kon boeken, hadden wij 2e klas genomen, waarbij we verwachtten dat we zitplaatsen hadden.
Maar nu ik dit verhaal typ lig ik nog lekker in mijn treinbedje mijnn american breakfast op bed te nuttigen! Deze werd geserveerd door een overenthousiaste homo genaamd Sammy.
Over 2 uurtjes komen we aan op onze eindbestemming en gaan we weer een nieuw avontuur in!

Tot snel(hopen we)!
Groetjes,
Ronald, Edward, Jeroen, Roy en Kim

Eindelijk naar Thailand!

Hoi allemaal!

Na 3 maanden aftellen was het voor Roy en mij (Kim) dan eindelijk zo ver, onze reis kon beginnen!
Op 27 december vertrokken wij naar schiphol om een 16 uur durende rit met eindbestemming Bangkok te maken.
Toen we op het vliegveld aankwamen, werden we warm onthaald door ons ontvangstcomite en was het vooral voor mij heel fijn om Ronald na zo'n lange tijd weer te zien!
Helaas stonden ze opgesteld achter een hekje, dus het in elkaars armen springen ging iets anders dan gedacht!
Maar uiteindelijk mag dat de pret niet drukken!

Vanaf het vliegveld zijn we met de taxi naar het hotel gegaan en ik keek tijdens deze rit mijn ogen al uit! Voor ons is alles heel nieuw, maar voor Ronald, Edward en Jeroen was het al heel normaal dat er minimaal 3 personen op 1 scooter vervoerd worden!
De eerste dagen hebben we het nog rustig aan gedaan omdat er nog een lichte jetlag aanwezig was.
wel 's avonds op pad om wat te eten, wat voor ons ook weer een hele nieuwe ervaring is: 5 tafeltjes met plastic stoeltjes aan een karretje wordt hier gezien als restaurant!
Ook bleek het met stokjes eten nog een opgave, maar oefening baart kunst.

De dag erna zijn we op zoek gegaan naar een fietsverhuur, maar dat bleek erg prijzig te zijn, dus zijn we zelf op pad gegaan om wat bezienswaardigheden te spotten.
Zo kwamen we terecht bij tempels met gigantische buddha's waar ook het gebedsritueel werd uitgevoerd.
Ook hebben we de bekende liggende buddha van 22 meter gezien.
Maar na 25 tempels en 10.000en buddha's te hebben gezien vonden we het wel weer mooi geweest en door de hoge temperatuur hebben we besloten om de rest van de dag aan het zwembad door te brengen!
De dag erna zijn we met een taxi richting wat plaatselijke marktjes geweest en het ‘China town' van Bangkok gezien.
Een markt waar ze typsiche chineese spulletjes verkopen waar je eigenlijk niks mee kan.
Het lengteverschil met deze cultuur was hier duidelijk te merken, want op een afstand van 10 meter zagen we Edward nog met kop en schouders boven de menigte uitsteken, we zouden elkaar dus nooit kwijt raken!
's Avonds was het tijd om ons klaar te maken voor de jaarwisseling.
Dit vierden we op Khao San Road, de drukste uitgaansstraat van het centrum!
De drank vloeide rijkelijk en ondanks het gebrek aan vuurwerk was het toch een spetterende jaarwisseling!
De straten waren zo gigantisch druk dat je niet eens normaal zou kunnen lopen, dus het verstandigst was om je niet te verplaatsen.
De volgende ochtend was aan iedereen te zien dat het een zware nacht was geweest en toen Edward zichzelf afvroeg hoe die nou eigenlijk was thuis gekomen, heeft hij aan de security van het hotel of hij de bewakingscamerabeelden even mocht zien.
Dit waren beelden waar wij echt heel hard om hebben gelachen, aangezien Edward als een stuiterbal van de ene naar de andere muur zijn weg naar de kamer heeft gevonden.

Op 2 januari hebben we ons klaargemaakt voor een lange reis richting het eiland Koh Tao.
bestaand uit een 13 uur durende busreis die iets langer uitviel door een bus voor ons met motorpech, en onze chauffeur die wel even de helpende hand kon bieden, wat zorgde voor een uur vertraging.
Daarna moesten we met de ferry een tocht van 2.5 uur maken, die ook weer wat langer uit viel door een aantal tegenslagen.
Het weer was omgeslagen, het regende hard en de zee was wild!
Dit zorgde ervoor dat wij binnen 10 minuten op het dek stonden met groene hoofden en met moeite alles binnen konden houden.
Na een stuk varen bleek er een stuk touw in de propellor terecht zijn te komen en die moest er handmatig uitgehaald worden.
Een personeelslid sprong van de boot in het water met een zwemmasker dat wel eens antiek had kunnen zijn en met een kapmes in zijn hand om het touw te verwijderen, wat uiteindelijk is gelukt zodat we de tocht weer voort konden zetten.
De golven werden alsmaar heviger en het aantal groene hoofden op de boot werd alleen maar hoger!
Na een tocht van 4.5 (!!) uur kwamen we dan aan op het toen nog regenachtige Koh Tao.
Het bleek nog niet makkelijk te zijn een overnachtingsplek te vinden, alles zat vol.
Uiteindelijk hebben we ons opgesplitst in 2 groepen en zijn door de stromende regen wezen zoeken tot we een vrije kamer hadden gevonden.
Gelukkig was dit de enige dag met regen en konden we na deze dag zien hoe mooi het eiland eigenlijk was: witte stranden helderblauwe zee en palmbomen!

Na een goede nacht slaap zijn Ronald, Edward en ik op zoek naar een duikschool gegaan waar we ons PADI duikbrevet zouden kunnen halen.
Dit bleek niet moeilijk te zijn omdat er ongeveer 50 duikscholen zijn op dit eiland!
Na een geschikte gevonden te hebben hadden we die middag gelijk les.
We kregen een boek mee om te studeren en de volgende dag moesten we ook ons huiswerk afhebben.
De dag erna zijn we het zwembad ingegaan om een aantal technieken te leren .
Op dag 3 hebben we examen gedaan over het theoriegedeelte wat we ruimschoots hadden gehaald, en 's middags zijn we de zee op gegaan om onze eerste open water duik te maken.
Het is echt ongelooflijk mooi wat je hier allemaal onder water ziet!
Fel gekleurd koraal en de meest gekke vissen!
Na onze oefeningen te hebben gedaan onder water zijn we terug gegaan richting het resort om bij te komen van de zware dag en vroeg te gaan slapen omdat er van ons werd verwacht om de volgende dag 6.20 uur aanwezig te zijn om onze laatste duiken te maken!
Ook deze dag was het water super helder en leek het net alsof we in een tropisch aquarium zwommen.
Eenmaal terug bij de duikschool kregen we te horen dat we geslaagd waren en ons duikbrevet hadden gehaald!
Vandaag gaan we ons klaar maken voor de wel bekende full moon party die plaats vind op het eiland Koh Phangan.
Het gaat dus allemaal super goed en we vermaken ons prima!

Groetjes,

Ronald, Edward, Jeroen, Roy en Kim