Allen!

Zoals verteld hadden we in Battamban een Tuk Tuk gehuurd. Deze hebben we onze weg laten leiden langs de mooiste plekken. De bamboetrein stond volgens onze chauffeur (die enkele dagen geleden nog een hardloper langs de arriverende bus was) als eerst op het programma. De bamboetrein was eigenlijk een soort vlot op een treinrails. 1 treinrails, wat inhield dat wanneer er tegenliggend verkeer was, de bamboetrein van de rails afgetild moest worden om dit voor te laten gaan. Met deze trein arriveerden we bij een bakstenen fabriek waar de spinnenwebben hingen en zijn we snel terug gegaan. Nadat we nog wat temples hadden bekeken zijn we vervolgens naar een ander killing field gaan. Deze keer was het een grot, de zo genaamde killing cave. Via een gat aan de oppervlakte gooide de Rode Khmer zijn gevangenen ongeveer 20 meter lager deze grot in, zodat ze zeker wisten dat ze dood waren. Handig was dat ze de doden gelijk hadden opgeruimd. Erg bizar om dan zelf in deze grot te kunnen lopen! We sloten de dag af met een beklimming op deze snik hete dag. Op een bergtop aan de rand van de afgrond stond namelijk een mooie pagode. Na 150 meter geklommen te hebben, kwamen we aan bij deze pagode bleek deze ook bewoond te worden met de plaatselijke apen wat het beeld compleet maakte.

De volgens stop was Siem reap. In Siem reap zouden we op 2e kerstdag naar de zonsopgang gaan in het grootste tempelcomplex van de wereld, Angkor Wat. Om dit spektakel mee te kunnen maken ging de wekker om 4.30 en zaten we om 5.00 op de fiets om de 7 kilometer van Siem Reap naar Angkor Wat af te leggen. Wij bleken echter niet de enige te zijn met dit plan. Het was 1 parade van tuktuks waardoor wij zonder kaart en de weg te vragen op tijd aanwezig waren. Toen we onze fietsen hadden geparkeerd en aankwamen bij de grootste tempel bleken er al drie rijen met fotograferende Chinezen te staan, die werkelijk van alles een foto maakten. De zonsopgang was wel erg mooi en bijzonder om te zien. Verder zijn we die dag van tempel naar tempel gaan fietsen. Het mooiste vonden wij alle 3 de tempels waar bomen in zijn vergroeid.

De dag erna zouden we alvast naar Bangkok gaan. We hoopten dat ze hier ook wat ander eten zouden hebben aangezien het wat meer westers is. Rijst en noodles komen na 1,5 maand elke dag te eten onze neus uit. Voor Edward letterlijk, maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij wat verkeerds had gegeten. Nadat we ons eerste nachtje in Thailand hebben gehad waren we klaar om naar het vliegveld van Bangkok te gaan. Niet om naar huis te gaan, maar om Kim en Roy op te halen!

Hierover in onze volgende blog meer. De volgende blog hebben we de eer gegeven aan een gast-blogger. Niemand minder dan Kim Vriens! Dat belooft wat!

Groeten,

Edward, Jeroen en Ronald