Beste allemaal!

We hebben weer even op ons laten wachten met deze blog. Onze excuses voor het ongemak, maar wij waren ook even op vakantie voor een weekje! Hierover later meer.

Deze blog begint eigenlijk bij Phnom Pehn, de hoofdstad van Cambodja, waar wij als eerst arriveerden. Het valt ons gelijk al op dat de mensen hier een stuk armer zijn dan in Vietnam. Straatverkopers varieren hier in de leeftijdscategorie van ongeveer 3 of 4 jaar tot wel 60 jaar oud. Ook lopen kinderen continu te bedelen wanneer je je eten niet helemaal op hebt gegeten als je op de markt aan het eten bent. Vrij treurig allemaal om te zien hoe erg die mensen het hier hebben. Dit staat weer in contrast met de gemiddeld vrij mooie terreinwagens die je ziet rondrijden. Ook dit land kent nog steeds de naweeen van het communistische regime. Zoals jullie misschien weten was deze van Pol Pot. Vrij recent, 1975-1978, heeft hij meer dan 1 op de 4 mensen van zijn eigen bevolking om het leven gebracht. De meeste plattelands mensen konden blijven leven, dit waren echte werkers en zouden het land voeden. Maar de hoger opgeleiden zouden misbruik maken van het land en werden zonder pardon gedood. Dit gold voor mensen die bijvoorbeeld een bril droegen. Het regime was er op gebasseerd dat het beter zou zijn om een extra onschuldige te doden, dan perongeluk het leven te sparen van een schuldige. Dit houdt voor dit land in dat iedereen wel mensen kent die zijn omgekomen, dat er veel mensen rondlopen met afgehakte ledematen, en dat er gewoonweg veel te weinig bekwaam personeel is voor bijvoorbeeld ziekenhuizen. Erg bizar allemaal!

In Phnom Penh hebben wij een dagje een tuk tuk gehuurd met zn drieeen. Dezebracht ons naar de S21 prison. Een erg indrukwekkende gevangenis dat een voormalige school was. In 3 van de 4 gebouwen zat met letterlijk als beesten opgesloten. De celletjes varriereerd van massa cellen tot prive cellen die soms niet groter dan 60 bij 180 cm waren. In het laatste gebouw van de 4 waren de ongeveer 30 lokalen omgetoverd tot martelkamers. Deze kamers waren voor velen al de laatste stap in hun leven. De andere gevangenen zouden naar een werk kamp gaan. Letterlijk liepen ze naar een groot massa graf ergens buiten de stad. Deze velden noemen ze killingfields. Onze 2e stop deze dag zou 1 van deze killingfields zijn. Erg indrukwekkend om alle gaten van ongeveer 4 meter breedte in de grond te zien, wetende dat er in elke van deze graven ongeveer 600 mensen waren begraven. Wanneer je naar de bodem keek liep je ook nog steeds letterlijk over de oude kleren, tanden, stukken bot en zelfs een kaak van iemand. Erg indrukwekkend, ook wanneer je de zogenaamde killing tree zag. Deze boom werd gebruikt om baby's tegenaan te slingeren om hen te doden. Al het doden moest hier namelijk erg goedkoop gebeuren en er kwamen dan ook geen schoten aan te pas. Aan het einde van onze tour liepen we via een toren met alle opgravingen van botten. Deze toren was ongeveer 20 meter hoog en zou om en nabij de 9000 schedels bevatten. We hadden nog nooit 1 schedel in het echt gezien, nu zag je er duizenden! Het einde van de dag werd knallend afgesloten. Letterlijk. Edward en Ronald hebben hier op kokosnoten lopen schieten met een AK47. Heel vet om te doen! Je hebt hier geen vergunning voor nodig, alleen geld in deze landen. Je krijgt letterlijk een menukaart voorgeschoteld met alle wapens die je kan schieten. Je kan hier zelfs schieten met een rocketlauncher en als je wat extra geld uit je zakken haalt kun je ook voor de fun op kippen schieten.

Na Phnom Pehn was het tijd om eens even lekker te gaan chillen! Dit deden we in het zuiden bij Sihanoukville. Dit kleine kustplaatsje met zeer veel mooie stranden met strandbarretjes eraan en veel uitgaan 's avonds was voor ons de ideale plek om even een weekje alleen maar te gaan chillen! Onze dag inplanning bestond er ook 6 van de 7 dagen uit strand, uitgaan en slapen. Heerlijk! Op een van deze 6 dagen lag een boot van de US Navy voor anker bij ons strand. Dit hadden dit hadden we eerst niet door en dachten we dat de sportschoolbrigade was aangekomen met de bus in Sinahoukville. Echter het hele strand bleek er mee vol te liggen en na een gesprek met iemand op het strand was het duidelijk. Het waren allemaal stoere brede gasten die minimaal 31 dagen op de boot waren en dus uitwaren op veel bier en sex. Iedereen dus met een kan bier in de handen op het strand en fluiten naar vrouwtjes. Aan het einde van de dag waren ze aan het dansen, afdingen op hoertjes of lagen kotsmisselijk op het strand. Heel toffe dag gehad met deze gasten en apart om te horen wat ze allemaal hebben meegemaakt in het leger.

De andere dag hebben we een scootertjes gehuurd en hebben we verschillende andere mooie stranden gezien. Benzine voor onze scootertjes haalden we niet uit de pomp, maar uit een cola of barcardi fles. Deze kun je op elke hoek van de straat kopen en ook langs de normale weg staan deze om de paar honderd meter. Dit was maar goed ook aangezien de scooter van Ronald en Edward op een gegeven moment ophield met gas geven. Gelukkig was het maar 100 meter lopen in de hitte en konden we snel verder. Op deze terugweg zagen we een man langs de weg geboeid zitten en de politie zocht druk in de struiken naar andere personen. Het bleek dat deze man een moord had gepleegd de vorige dag. De politie had het mes gevonden en had 1 van de 3 te pakken weten te krijgen en waren nu in de struiken op zoek naar de 2 andere. Vreemd allemaal als je het voor je neus ziet gebeuren.

Een heerlijke week gehad waar Jeroen en Ronald helaas wel even 2 dagen moesten afhaken doordat zij even ziek waren. Heerlijk is dat als je weet dat de andere lekker op het strand chillen! Ach ja, na meer dan een maand in het onhygienische Zuid-oost Azie is dat ook niet zo verwonderlijk eigenlijk... Edward had hier ook nog even last van en trof het wat minder gunstig. Op de dag van een 12 uur durende busrit. Nou we hebben het allemaal overleeft en mogen nog steeds niet klagen hier!

Momenteel zitten we in Battamban waar we vandaag een Tuk Tuk hebben gehuurd. Helaas hierover meer in onze volgende blog... Wat een cliffhanger!

Wij wensen iedereen een alvast een hele fijne kerst en zullen natuurlijk duimen voor een beetje sneeuw!!

Onze inplanning voor kerst is helaas (achteraf) verkeerd geweest waardoor we kerst niet op het strand vieren maar in de temples van Anchor Wat. Ook niet heel verkeerd! Vroegop, want we de zonsopgang schijnt daar heel mooi te zijn.

Adios!