Aloa! Het is alweer een tijdje geleden na onze laatste blog. Eigenlijk een goed teken aangezien we zoveel meemaken en bezig zijn dat we geen tijd hebben gevonden een blogje te schrijven!

Onze vorige blog eindigde bij Agnes water, waar het weer tijd was om door te reizen. Zoals altijd...richting het zuiden. We vertrokken naar Hervey Bay, wat de plaats is waar de meeste trips naar Frasier Island vertrekken. Frasier Island is een van de bekendste plekken in Oost Australie en is een heel groot zand-eiland. We besluiten rustig an te doen en even de beruchte film van ons afscheidsfeestje te downloaden met het (eindelijk) gratis internet. Toen we deze enkele dagen later bekeken konden wij Edward ervan de schuld geven een herhaling van deel 1.1 te moeten kijken! Tot op de dag van vandaag hebben alleen nog maar dit deel gezien met dank aan het trage internet hier in Australie.

In Hervey Bay zouden we 2 dagen verblijven. Een dag om rustig aan te doen en een trip te boeken voor de aankomende dag. Een 1-daagse trip aangezien het weer alleen die dag goed zou zijn. Op deze rustdag zijn we oa wezen kijken bij een potje bowls. Normaal word dit op eurosport uitgezonden en zap je meteen door, maar toch stonden we versteld van hoe dicht die oudjes de hun bowls bij de witte bal konden leggen (oudjes = een 65+ vereniging, ja sorry Auwel). De volgende dag zijn we vroeg op gestaan om naar Frasier Island te gaan. Wat een super mooi eiland is dit! Je rijdt over het strand met de bus, dat eigenlijk de enige weg is waar je hard kan rijden. Op het strand spotten we wilde honden (dingo’s) en zelfs een paar walvissen ver op zee. We reden naar een riviertje dat zo helder was als kraanwater. Dit water werd uit de grond ophooggepomt, maar was voor ons te koud voor een frisse duik. Zulke helden zijn we nou ook weer niet... In de namiddag hebben we lake McKanzie gezien. Dit meer van regen water, dat is ontstaan aangezien er na verloop van tijd een laag humus is gevormd tussen het zand waardoor het water niet kan weglopen, is echt kraak helder. Het water van het meer zo helder dat je er overal en altijd je voeten kan zien, zelfs bij volle maan. In combinatie met het zand bijna zo wit als sneeuw is dit een van de mooiste meren van heel Australie! Hier MOESTEN we dus een duik nemen! Verder nog een rondje gemaakt in het tropisch regenwoud, waar de (nieuwe) gids uiteindelijk zelf de bus niet meer terug kon vinden.

Na Frasier zijn we een heel stuk doorgereden naar Brisbane. In een wirwar van straatjes hebben we een camping midden in de stad gevonden op ongeveer 45 minuten lopen van het centrum. Ons duurde dit natuurlijk natuurlijk 1,5 uur aangezien we de weg niet zo goed wisten en geen kaart hadden. Het voelde eindelijk weer vertrouwd om in een stad te zijn! Lekker weer de drukte en gezelligheid op elke hoek van de straat. Een mooie moderne stad met 1,8 miljoen mensen,. Edward was helemaal verkocht in de prachtige Adidas store, alleen het budget liet het niet toe dingen te kopen. Brisbane is een mooie stad waar, net zoals in de rest van Australie, de oude gebouwen die veel ouder dateren dan 1850. We hebben de stad verkend en het goedkoopste biertje gescoord dat we waarschijnijk niet meer zullen evenaren, $2,-!

Dit hebben we in ieder geval nog niet gedaan in Surfers Paradise, het volgende plaatsje waar we van plan waren voor het eerst een keer goed uit te gaan. De clubs zijn hier heel cool!Hier hebben wij ook voor het eerst kennis gemaakt met de originele Melbourne shuffle (een Australische dansstijl waarbij het lijkt alsof je over de vloer heen zweeft). Surfers Paradise is een (uiteraard: surfers-) plaatje langs een 32km lange baai met alleen maar hoge hotels en goede surfstranden. Dit is een plek voor veel rijke mensen. Ook hier hebben wij een camping gezocht in de stad, waar we letterlijk tussen de halve wolkenkrabbers stonden dat allemaal hotels waren.

Helaas was dit onze laatste plek in Queensland en arriveerden we enkele dagen later in Byron Bay. Hier is het een uur later. Aangezien er precies op deze dag de wintertijd in ging is het tijdsverschil nu 10 uur. Dit is een echt hippie dorp waar alle vooroordelen worden bevestigd. Deze dagen heeft het veel geregend en een thunderstom op onze dak gekregen, waar echt elke paar seconden grote lichtflitsen waren, heel indrukwekkend! We hebben deze avond gevuld met onder andere het volgen van de screensaver ‘Blocks’ net als de serie ‘The Office’. Wat velen niet zullen geloven, is dat wij daadwerkelijk het blokje in het hoekje hebben zien kaatsen!!!!

De volgende dag hebben we gewandeld naar meest oostelijke punt van australie. Hier waren erg hoge golven tegen rotsen waar Edward een mooie closeup van heeft kunnen maken die onverwacht te close was. Na droge kleren aan gedaan te hebben zijn we door gereden naar het centrum en ons verbaasd over alle hippies. Die avond zijn we ook uitgegaan met halloween waar iedereen erg fanatiek in was. Heel leuk uitgegaan, minder opgestaan. Maar Edward en Ronald waren erop gebrand revange te nemen op hunzelf. Onder begeleiding van 2 echte surfdudes, waarvan er een rond de 50 jaar, zijn we om 8.50 vertrokken naar een surfstrand. Geweldige simpele gastens.. Tijdens het rijden pikten we de 2^e instructeur thuis op en onderweg moest er nog ook nog even getanked worden. Aangezien de leidinggevende geen geld bij zich had begon hij dus alvast het geld bij het tankstation te innen onder de aanwezige surfers. Deze surfdudes hebben ons heel snel geleerd hoe het wel moest! De ene na de andere konden we op staan, wat echt super was!

Richting Sidney zijn we nog een keer overnachten in een klein plaatsje waarvan we de naam eigenlijk niet wisten. ‘s Morgens zijn we vroegop gestaan om weer richting Sidney te gaan, maar niet voordat we nog even een mooi nationaal park bezochten. Via 15km aan grindpaden hebben we het nationale park bereikt en. Dit park had het beeld wat wij van Australie hadden. Grote savannes met veel eucalyptus bomen en bomen die alleen in dorre streken leven. Daarnaast waren er ook nog eens verschillende kangoeroes die uit de bosjes opduiken. Bijzondere dingen die we hier tegenkwamen waren bijvoorbeeld een strand vol met rotsen dat eigenlijk samengeperste humus is en een kreekje dat zwart water had omdat er allemaal theebladeren in liggen. Die avond zouden we in een bergachtig grasland verblijven en hebben we weer op de ouderwetse manier gebarbequed. Met het sprokkelen van hout moesten we opletten aangezien Ronald mee maakte dat er een slang van ongv 1 meter groot nog geen 2 meter van hem vandaag weg kroop.

Het afgelopen weekend hebben we vertoefd in een hostel aan Bondi Beach in Sydney. Deze bereikten we niet voordat er de nodige woordgrapjes waren gemaakt zoals ik zie Sid Ney, ik Sid Ney lekker en vieren ze hier in Sidney ook Sydneykolaas?, maar dit even ter zijnde. Het is was een geweldige stad om te verblijven. Echt overal in deze wereldstad is leven. In het hostel konden we helaas niet met zijn 3en in dezelfde dorm slapen. Nadat de receptioniste had geloot bleek Edward de ongelukkige te zijn en in zijn 1tje te moeten. En dat heeft ie geweten. Toen hij de kamer inliep bleek hij met 5 jongens te slapen en er hing een enorm vieze zweetlucht. Ronald en Jeroen hadden het beter getroffen aangezien zij de kamer deelden met 4 Spaanse chicas. Tja.. verschil moet er zijn.

De eerste dag in Sydney hebben we gechild op het bekende Bondi Beach en zijn we ‘s avonds uitgegaan in Kings Cross, het uitgaansdeel van Sydney. De clubs vielen ons wat tegen maar we hebben er toch een mooie avond van gemaakt, waar het feminisme erg bloeit. Voor verschillende grote clubs moet je namelijk toch van het vrouwelijke geslacht zijn. De dag erna zijn we uit wezen brakken op Bondi Beach. De golven waren dit keer bijna 2 meter hoog en in het water werden we telkens weer 10 meter terug geslagen door deze geolven. Daarna zijn we gaan sightse-en waar de Harbour Bridge en het Opera House de hoogtepunten waren. De laatste dag in Sydney hebben we lekker door de binnenstad gelopen en in het grootste park van Sydney geweest. Ook hebben we de Skyline van Sydney by night gezien, wat echt geweldig was met alle lichtjes van gebouwen die weerkaatsen in het water. Bijna naast Sydney ligt het bergachtige gebied de Blue Mountains. Na Sidney was dit een lekkere plek om even bij te komen, want oh oh wat hebben we het zwaar gehad zeg. Toch zijn we naast het dagje relaxed ook rondjes gereden om de mooiste plekjes te zien. Zo zijn we langs de rotswanden gelopen, waar je zo 200 meter de afgrond in kijkt. De hoogste hoogste waterval van de Blue Mountains (110 meter) zag er zelfs zo mooi uit dat we de moeite hebben genomen om naar beneden te lopen/klimmen via stijle bergpaden naast diepe afgronden. Dit was een klim waar we meer dan een uur over hebben gedaan, maar was zeker de moeite waard! Zweterig an deze klim zijn waren we wel toe aan een douche. Helaas zijn we ons net als de vorige dag wezen wassen in de kreek, omdat deze sanitaire voorziening niet aanwezig was op de gratis ‘camping’. Ook zaten we net als de vorige dag ’s avonds in de camper. De vorige dag omdat het zo hard aan het regenen was, deze dag omdat er duizenden vliegjes per vierkante meter op onze felgekleurde camper en tent afkwamen. Wel een verandering ten opzichte van de vorige avond was dat er geen airco aanstond in onze camper. De vorige avond waren we vergeten de motor te laten draaien, waardoor we wat opstartprobleempjes hadden in de ochtend met de camper. Deze avond dus maar even het zekere voor het onzekere. Gelukkig zijn alle Australiers overal vriendelijk en behulpzaam, waardoor we toch redelijk snel weer weg konden rijden.

De blog is redelijk lang geworden, maar omvat ook bijna twee weken! In de volgende blog zullen we dan ook vertellen wat we vandaag hebben beleefd en zullen zullen proberen wat eerder te zijn met het schrijven ervan.

Nu gaan we lekker slapen op een camping aan het strand, maar tot dan!

Groeten,

Edward, Jeroen en Ronald